“Durf jij niet hoger?”
“Euh…”
Wat zou hij gaan doen? Nieuwsgierig bleef ik staan kijken.
“Durf jij echt niet hoger?”
“Euh…”
Hmm, nu zag ik toch wel wat ongemak verschijnen op het gezicht van mijn jongste (5 jaar). Hij zocht mijn hulp, maar ik zag aan zijn gezichtje dat hij niet goed wist wat hij moest doen. Ik liep wat dichter naar het klimrek toe.
“Wat zijn jullie al hoog geklommen joh!” hoorde ik mezelf zeggen.
Mijn zoon straalde “ik kan het al helemaal zelf!”
“Nou, knap hoor!”
Het andere kind moest even schakelen, maar herpakte zich al snel “maar ik kan al veel hoger”
“Ik ook hoor, maar nu ga ik iets anders doen.”
Ik schoot in de lach. Wat een slimme oplossing om uit dat ‘stoer-doenerij-gesprek’ te komen!
Een kort gesprekje, zomaar in het speeltuintje in de wijk. De simpele eerste vraag van het andere kind zorgde ervoor dat het zelfvertrouwen van mijn kind getriggerd werd. Wilde hij wel hoger klimmen? Zou hij het durven? En misschien ook wel; zou het mogen van mama?
Ik realiseerde me op dat moment hoe vaak we eigenlijk op ons zelfvertrouwen aangesproken worden op een dag. Op school, thuis, tijdens het spelen, tijdens gesprekken, bij het slapen gaan….
Zelfvertrouwen is echt een onmisbaar talent wat ik ieder kind toe wens. Op jezelf durven te vertrouwen, op durven komen voor wat je durft of wilt. Het is immers een talent waar je de hele dag op aangesproken wordt!
Zelfvertrouwen is iets wat we onze kinderen moeten meegeven, ongeacht hoe jong ze nog zijn. Met het ontwikkelen van je zelfvertrouwen kun je niet vroeg genoeg beginnen!
En geloof mij, wat betreft het groeien van het zelfvertrouwen, ben ik ervan overtuigd dat je niet moet wachten tot je signalen opmerkt bij je kind. Voorkomen is altijd beter dan genezen wat betreft het geloof in je eigen kunnen.
Hoe dan??
Geef je kind de kans om te groeien, stap voor stap, eerst samen met jou, dan naast jou en dan alleen. Laat je kind weten dat het knap is dat hij dingen zelf wil proberen. En ook al lukt het misschien nog niet, vertel dan dat het mag blijven proberen totdat het op een dag wel lukt.
Je hoeft niet hoger te klimmen als je niet durft of niet wilt. Zolang je maar trots durft te zijn op wat je bereikt hebt. Die kleine stapjes die je al wel gemaakt hebt. En daar kunnen wij als ouders onze kinderen bij ondersteunen.
Wat mijn zoon betreft; ik ben natuurlijk niet altijd in de buurt om zo’n gesprek op te vangen. Maar als ik hem dan hoor zeggen dat hij ‘nu iets anders gaat doen’, kan ik alleen maar trots zijn. Hij is zonder twijfel slim genoeg om uitdagingen op creatieve wijze op te lossen! En daar is ook zelfvertrouwen voor nodig!
